Θετική Εκπαίδευση και πραγματικότητα

Ερώτηση της Έλσας: Γεια σας. Ονομάζομαι Έλσα και είμαι ιδιοκτήτρια ενός πανέμορφου θηλυκού Λαμπραντόρ 13 μηνών, την Ήρα. Δυστυχώς την στιγμή αυτή δεν έχω την δυνατότητα να πληρώσω κάποιον επαγγελματία εκπαιδευτή και προσπαθώ να κάνω ότι μπορώ μόνη μου. Μπαίνοντας στο ίντερνετ έχω διαβάσει αρκετά και θα έλεγα ότι κάπου έχω μπερδευτεί. Υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις. Η αλήθεια είναι ότι έχω προσπαθήσει αρκετά και μόνη μου να της μάθω κάποια πράγματα, κυρίως με το φαγητό και την θετική εκπαίδευση. Τα μπισκοτάκια δουλεύουν καλά μέσα στο σπίτι και στην αυλή, αλλά όταν βγαίνουμε έξω στον δρόμο η προσοχή της χάνεται και δεν δίνει ούτε σε μένα ούτε στα μπισκοτάκια την παραμικρή σημασία.

Τι κάνω λάθος?

Καλησπέρα και σ’ευχαριστώ για το μήνυμα! Για να σου πω την αλήθεια δεν σε έχω δει να εκπαιδεύεις άρα μου είναι αρκετά δύσκολο να ξέρω αν υπάρχει κάποιο λάθος. Εκεί που σίγουρα ΔΕΝ κάνεις λάθος, είναι στο ότι τα μπισκοτάκια δυστυχώς ΔΕΝ δουλεύουν κάτω από αντιπερισπασμούς ή εξωτερικές ενοχλήσεις.

Ο μοναδικός τρόπος για να τραβήξουν την προσοχή του σκύλου τα μπισκοτάκια, είναι στα μάτια του σκύλου , να έχουν τουλάχιστον ίση, ή μεγαλύτερη αξία από την εξωτερική ενόχληση π.χ ένα άλλο σκυλί ή μια γάτα. Φαντάσου ότι εσύ προσπαθείς να τραβήξεις την προσοχή κάποιας φίλης σου, την ώρα που κάτι άλλο έχει αποσπάσει την προσοχή της από εσένα.

Ας υποθέσουμε ότι αυτό το κάτι, είναι ένας τρελός τύπος που μοιράζει 50ευρα.  Αν εσύ συνεχίζεις να προσπαθείς να τραβήξεις την προσοχή της φίλης σου προσφέροντας της 2ευρα, καταλαβαίνεις ότι δεν έχεις και πολλές ελπίδες J Άρα λοιπόν για να καταφέρεις να τραβήξεις την προσοχή της, θα πρέπει να ανεβάσεις την προσφορά σου σε 50 ή παραπάνω ευρώ!!!

Το ίδιο συμβαίνει και με την Ήρα. Τα μπισκοτάκια σου είναι για αυτήν στον δρόμο 2ευρα, και οι εξωτερικές ενοχλήσεις 50ευρα .

 
Με όλα τα παραπάνω δεν θέλω να πω ότι τα μπισκοτάκια ή γενικότερα το φαγητό είναι άχρηστα. Αυτό που θέλω να πω είναι, ότι όλοι κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουν ότι το φαγητό ΔΕΝ είναι η αρχή, η μέση και το τέλος της εκπαίδευσης.

Χαρακτήρισες την εκπαίδευση που κάνεις ‘’θετική’’. Γνωρίζω πολύ καλά την ‘’μόδα’’ της θετικής εκπαίδευσης όπως επίσης γνωρίζω το πόσο πολύ απέχουν οι θεωρίες της απ την πραγματικότητα.

Eκτός από το όνομα που επιλέγουμε να δώσουμε σε μια εκπαιδευτική φιλοσοφία, η φιλοσοφία αυτή, θα πρέπει να έχει και το αντίστοιχο περιεχόμενο.

Φαντάσου λοιπόν πόσο ‘’θετικό’’ θα είναι ένας χειριστής να βασίσει την υπακοή του σκύλου του στα μπισκοτάκια , σε περιβάλλον με πολλές εξωτερικές ενοχλήσεις. Την ώρα ας πούμε που ο σκύλος βλέποντας ένα άλλο σκυλί στην απέναντι πλευρά του δρόμου, τρέχει προσπαθώντας να διασχίσει τον δρόμο για να παίξει μαζί του.  Όπως καταλαβαίνεις, ένα ‘’έλα’’ ή ένα ‘’μείνε’’ μπορεί εκείνη την στιγμή να του σώσει τη ζωή, από κάποιο διερχόμενο αυτοκίνητο. Την ώρα λοιπόν  εκείνη, ΔΕΝ μπορούμε να στηριχτούμε ούτε στα μπισκοτάκια, ούτε στον εθελοντισμό του σκύλου να εκτελέσει την εντολή.

Όταν λοιπόν το φαγητό δεν είναι ικανό να τραβήξει την προσοχή του σκύλου, ίσως είναι η ώρα να χρησιμοποιηθεί ένα εκπαιδευτικό κολάρο, το οποίο θα σε βοηθήσει να κερδίζεις την προσοχή του , όταν τα μπισκοτάκια δεν είναι ικανά για κάτι τέτοιο. Παρόλα αυτά δεν θα σου συνιστούσα να χρησιμοποιήσεις οτιδήποτε χωρίς την καθοδήγηση κάποιου ειδικού .

Ελπίζω να σου έδωσα μια γενικότερη εικόνα του τι συμβαίνει!

Με εκτίμηση,

Iωάννης Αδαμόπουλος

K9doorways.gr